Ducati Unica

W ferworze walki z wieloma nowościami umknęło mi zmodernizowane Ducati Panigale V4 S. Oczywiście temat obserwowałem, ale były ważniejsze sprawy. Niedawno Panigale V4 S znowu do mnie powróciło. Tym razem w wyjątkowej wersji. Włosi doszli do wniosku, że ekskluzywność raz zdobytą należy pielęgnować, bo w klubie golfowym, żeby zaimponować kolegom trzeba czegoś wyjątkowego. Tutaj całe na biało wjeżdża Centro Stile Ducati.

Andrea Ferraresi, dyrektor Centro Stile Ducati, powiedział o nowym przedsięwzięciu tak: „Chcieliśmy dać Ducatisti szansę jeszcze bardziej utożsamić się z własnym motocyklem, czyniąc go bezpośrednim wyrazem indywidualnego stylu. Stworzyliśmy Ducati Unica, ekskluzywny program, który świadczy o doskonałości «Made in Italy». Niezapomnianego procesu personalizacji można doświadczyć w naszym Centro Stile, a moment, w którym Ducatisti wreszcie widzi swój motocykl, jest dla nas bardzo ekscytujący i jest źródłem wielkiej dumy”.

No to teraz przełóżmy to z marketingowego na nasze. W Ducati postanowili umożliwić klientom budowanie motocykli według własnego pomysłu. Z tego, co zrozumiałem, bazą mają być nie tylko maszyny ekskluzywne, ale również te tańsze. Nie jest to jakiś rewolucyjny pomysł, chociaż Włosi niewątpliwie dają dużo większe pole do popisu i wizualnego wyżycia się niż konkurenci. Marki takie jak Yamaha również oferują pakiety customizacyjne. Ducati w programie Unica jednak nie będzie skupiać się na pakietach. Każdy zainteresowany przerobieniem swojej maszyny, będzie miał kontakt ze stylistami, którzy doradzą i opracują całą kompozycję.

Działania Włochów bardziej przypominają to, co można spotkać u ekskluzywnych marek samochodowych. Tam również funkcjonują działy, które pozwalają majętnym klientom na popuszczenie wodzy fantazji. Ten krok jest rzeczywiście formą budowania wizerunku firmy. Czy potrzebny? Ducati nie cierpi raczej na problemy w tym aspekcie, ale można swą pozycję poprawić. Jak widać na zdjęciach, prezentowane V4 S Superleggera nawiązuje do Lamborghini Aventador SVJ. Motocykl i samochód świetnie się uzupełniają. Choć jestem fanem Lamborghini, to z tej dwójki dużo seksowniej prezentuje się Ducati. Widzę jednak w tym wszystkim pewien mały minusik.

Przez lata wielkość marki z Bolonii kształtowały sukcesy sportowe. Od pamiętnego wyścigu Imola 200 w 1972 roku, gdzie Paul Smart wygrał z całą stawką. Po przez rok 1978 i powrót Mike’a Hailwooda na wyspę Man, aż po lata 90. i dominację Carla Fogartego w cyrku WSBK. Obecnie rynek najdroższych i najszybszych motocykli jednak ewoluował. Coraz mniej liczą się w nim czyste osiągi, a coraz bardziej wizerunek, który właścicielowi pozwala poczuć się, że obcuje z czymś wyjątkowym. Oczywiście Panigale to nadal piekielnie szybki skurczybyk, ale coraz mniej w nim tej wyczynowej otoczki, która stawia nie tyle na błyskotki, co na wydajność połączoną z egzotyką i włoskim nerwem. Myślę że Panigale ze zdjęcia nigdy nie pojedzie na sto procent swoich możliwości. Raczej zajmie miejsce w klimatyzowanym garażu obok widocznego na zdjęciach Lamborghini. Obym się mylił, bo nie ma nic gorsze niż motocykl lub samochód, który nie jeździ…